Mikoplazma, bakterija koja se mora isključiti pre ulaska u VTO

Mikoplazma je još jedna bakterija čije se prisustvo mora isključiti kod oba partnera, pre nego što se počne sa vantelesnom oplodnjom.

Mycoplasma hominis i Mycoplasma genitalium – mikoplazma,  su mikroorganizmi koji nemaju ćelijski zid tipičan za bakterije. Značajnija odlika im je mnoštvo antigenskih serotipova (odlikuju se antigenskom različitošću), što uspostavljanje trajnog imuniteta čini praktično nemogućim. Zbog toga su ponovljene infekcije mikrobima iz ove grupe veoma česta pojava.

Mikoplazma kao uzrok neplodnosti

Najčešće se prenose se polnim kontaktom, ali se takodje može preneti i na mestima gde se dolazi u dodir sa tuđim rubljem, peškirima, na masažama, kod kozmetičara, u solarijumima.

M. genitalium je poznat uzročnik nespecifičnih zapaljenja uretre u oba pola i genitalnih infekcija. Simptomi su neznatno pojačan vaginalni sekret, vaginalni svrab, peckanje prilikom mokrenja. Mikoplazme se najčešće dokazuju iz brisa vagine, dok se retko nalaze u brisu grlića materice ili uretre. U vagini često se pronalazi u savezu sa bakterijskom vaginozom. Naseljavanje same maternične šupljine, jajovoda, odnosno širenje mikoplazmatske infekcije u malu karlicu oslikava njihov puni patogeni značaj.

Simptomi mikoplazme

Simptomi koji se pri tome javljaju su nespecifični, a obuhvataju bolove ili napetost u donjem delu stomaka, pojačani vaginalni sekret, bolove prlikom polnog odnosa i slično. Mogu se javiti mučnina i povraćanje, povišena telesna temperatura, nepravilna krvarenja, kao i smetnje prilikom mokrenja (osećaj pečenja i učestalo mokrenje).

Infekcija jajovoda mikoplazmom se može završiti stvaranjem priraslica, sužavanjem jajovoda, slepljivanjem  fimbrijalnog aparata jajovoda, čineći ga poptuno neprohodnim, što vodi infertilitetu. Kod muškaraca se simptomi javljaju ubrzo nakon infekcije- pojačan nagomilani sekret žućkaste boje, odnosno serozna i sluzava sekrecija iz uretre, gnojni iscedak iz penisa i crvenilo.

Dijagnoza se postavlja izolacijom ovih bakterija iz briseva grlića materice i identifikacijom nakon kultivisanja na čvrstim i tečnim hranljivim podlogama ili detekcijom antitela.

Lekovi izbora za lečenje infekcija izazvanih mikoplazmama su tetraciklini i makrolidi. Leče se oba partnera istovremeno. Dok se terapija ne završi, potrebna je apstinencija od seksualnih odnosa, inače postoji rizik od reinfekcije.